เพราะความคิดเห็นกับความดี มันคนละเรื่องกัน
จึงไม่ควรอย่างยิ่ง ที่ตัดสินว่าใครดีไม่ดี เพราะเค้าเห็นตรงหรือไม่ตรงกับเรา
ทุกคนต่างมีเหตุปัจจัยหล่อหลอมให้มีความคิด ความชอบไม่ชอบที่ต่างกัน ซึ่งอาจเหมือนหรือไม่เหมือนกับคนอื่นก็ได้ แต่คนละเรื่องกับความเป็นคนดีหรือคนไม่ดี
มีคนหลายคนที่คิดไม่เหมือนเรา แต่ถ้าพิจารณาจริงๆเค้าไม่เคยเบียดเบียนใคร ไม่เคยทำให้ใครเดือดร้อน
ทำความดีมากมาย เค้าอาจเป็นคนดี ทำประโยชน์เพื่อส่วนรวมมากกว่าเรา
เพราะฉะนั้นสิ่งที่มากกว่าและสำคัญมากกว่า ความเป็นพวกเราพวกเขา จึงเป็นความดีงาม การมีจิตใจดี การประกอบคุณงามความดีของบุคคลนั้น
ในขณะเดียวกัน เราสามารถพิจาณาตนเอง เป็นบทพิสูจน์ในตัวเราเองว่า เราเห็นความดีหรือเห็นอะไรในการพิจารณาความดีงามของบุคลอื่น ซึ่งนั่นอาจรวมหมายถึงการพิจารณาความดีงามในตัวเราเองด้วย
เพราะความดี เป็นสิ่งที่คนดีทั้งหลายยกย่อง
พระสุรศักดิ์ จรณธัมโม
หอธรรมพระบารมี